Як юмор дар порнографӣ танҳо як плюс аст.
Ин бача, ки баста аст, дар бисёр наворҳо пайдо мешавад, ба фикрам, ҳамчун як соддадиле, ки дӯстдухтарашро фиреб медиҳад. Фақат ба чеҳраи ӯ нигоҳ кунед, ин ҳамзамон ноумедӣ, нотавонӣ ва тарсончакиро ифода мекунад. Хайрон намешавам, ки пас аз рафтани маъшук ва духтар банди уро кушод, барои ин гавхар чанд ибораи ширин гуфтан лозим буд, то уро бубахшад.
Дар муддати тӯлонӣ ман мехостам бифаҳмам, ки чаро порнографияи олмонӣ ва танҳо намояндагони он, ба монанди ин зани олмонӣ дар байни мо ин қадар маъмуланд. Имрӯз ман фаҳмидам: онҳо ин фаъолиятро хеле дӯст медоранд! Гуфтан, ки онҳо бо хушнудӣ медиҳанд - кофӣ нест, онҳо ин корро пурра, бе дигарон иҷро мекунанд! Шумо мебинед, ки чӣ гуна зани олмонӣ аз нутфаҳои рӯи ӯ лаззати зиёд мегирад, аммо вохӯрдан бо дигарон як чизи камёб аст.
Чизе ки ман онро мебинам, чӯҷа чандон ҷолиб нест. Шикам дар оғилҳои зишт, тамғаҳои дароз дар ронҳояш, хари лопсид. Ба чуз синаи у дилкаш аст. Ман наметавонам ба шумо бигӯям, ки он дар пеш аст, аммо шумо мебинед, ки мақъадаш чӣ гуна заиф шудааст. Ҳамин тавр, ба таври воқеӣ, даҳони кории хонум як навъ ҷолиб аст, чизи дигаре нест!
Ман намегӯям, ки мақъад хонум танг аст! Хеле хурӯс калон бе ягон мушкилот ба ануси вай парвоз мекунад! Ман мегӯям, ки мақъад хонум танг нест, балки хеле инкишоф!